مقایسه مالی روش های مدیریت بیماری بلاست برنج در شهرستان لنگرود، ایران

هدف از این پژوهش مقایسه مالی روش­های شیمیایی و زراعی مدیریت بیماری بلاست برنج بود که یک بیماری غالب در شالیزارهای شهرستان لنگرود در استان گیلان است. در مطالعه حاضر، 33 نفر از کارشناسان و 373 نفر از شالیکاران به روش نمونه­گیری تصادفی گزینش شدند. روش جمع­آوری داده­ها به صورت پرسش­نامه­ای بود و داده­های گرد­آوری شده توسط نرم­افزار spss مورد ارزیابی قرارگرفتند. در بخش اقتصادی از روش نسبت منافع به هزینه­ها برای تعیین کارآمدترین روش مدیریت بیماری استفاده گردید. تحقیقات حاضر نشان داد براساس قیمت­های سال 1392 و با توجه به هزینه­های مدیریت زراعی در مقایسه با مدیریت شیمیایی در هر هکتار شالیکاری، مدیریت زراعی از نظر مالی با مدیریت شیمیایی قابل­جایگزینی است. همچنین مقایسه ویژگی­های فردی، زراعی و اقتصادی دو گروه کشاورزان استفاده­کننده از روش­های زراعی و شیمیایی توسط آزمون آماری کای­­اسکوئرنشان داد که بین جنسیت، سن و سابقه برنجکاری با روش کنترل انتخابی توسط پاسخگویان ارتباط معنی­داری وجود ندارد ولی بین سطح زیر­کشت و روش مدیریت در سطح 05/0 آماری، ارتباط معنی­داری وجود دارد. علاوه بر این بین نظرات کارشناسان و کشاورزان در مورد روش مدیریت بیماری بلاست برنج، اختلاف معنی­داری وجود داشت. در حالی که کارشناسان استفاده تلفیقی از روش­های شیمیایی و زراعی را توصیه می­کنند، بیشتر کشاورزان از روش­های مدیریت شیمیایی استفاده می­کنند.